Prins Hendrik Zanddijk, Nederland
Natuur en bescherming gaan hand in hand
Het grootste deel van het Nederlandse Waddeneiland Texel ligt onder zeeniveau. Daarom is het belangrijk dat de dijken rondom het eiland voldoen aan de strengste normen, zoals het bestand zijn tegen superstormen die eens om de 4000 jaar plaatsvinden. Omdat de dijk niet meer voldeed, vroeg Hoogheemraadschap Noorderkwartier, de beheerder van deze dijk, ons om hulp.
We leverden een oplossing waarbij zowel natuur als toerisme een plaats kregen: een nieuw duinlandschap tegen de oude dijk en een kwelderlandschap aan zeezijde. Dit maakt de overgang tussen water en land weer natuurlijk en is het eiland beschermd voor de komende decennia. De 14.000 bewoners van Texel en de meer dan een miljoen jaarlijkse bezoekers hoeven zich geen zorgen te maken over natte voeten. Een bijkomend element is de inschrijving van de dijk in Natura2000, het Europese netwerk van beschermde natuurgebieden.
Prins Hendrik Zanddijk in cijfers
Wist je dat?
We bouwden een uitzichtpunt met een fantastisch panorama over het hele gebied. Dat is voor iedereen bereikbaar dankzij een toegankelijk fiets- en voetpad en een favoriet van vogelspotters.
We hadden gesprekken met bewoners en belanghebbenden over de werken en het resultaat. Zo konden we inspelen op hun zorgen en hinder tot het minimum beperken.
Prins Hendrik Zanddijk in detail
We schakelden onze sleephopperzuiger Bartolomeu Dias in om zand te winnen en het via een drijvende leiding aan land te brengen. In totaal pompte hij meer dan 5,5 miljoen kubieke meter zand aan land. Daarmee legden we een strand en een met de kust verbonden zandbank aan.
We monitorden constant de kwaliteit van het zand, om tot het beste resultaat te komen. Zo waren we zeker dat het overplanten van een kweldergebied goed zou verlopen.
Om het zand op zijn plaats te houden, pasten we verschillende duurzame methodes toe. Een eerste is het sproeien van papierpulp, dit verhindert het opstuiven van het zand op korte termijn. Verder plantten we schermen van wilgentwijgen en helmgras als meer permanente oplossingen tegen zandverplaatsing.
Door de aanleg van de nieuwe zanddijk, moest ook het pompstation aangepast worden. Zo blijft het achterliggende polderlandschap extra beschermd.