Collega Lennart over zijn ervaringen als expat bij Jan De Nul

Artikel uit: Vlamingen in de wereld, nr. 104, winter 2019. Tekst: Anne Cruyt

Carrière

Zoals veel werknemers bij Jan De Nul Group, werkte Lennart aanvankelijk telkens twee maanden achtereen met daaropvolgend een maand vakantie. Na ervaringen in Zweden en Argentinië belde zijn baas hem om te vragen of hij een project in Brisbane zag zitten. Meteen kwam ook de vraag of zijn vriendin wilde meekomen en of ze de uitdaging op getrouwde basis wilden aangaan. "We kregen voldoende bedenktijd, maar na een half uurtje waren we er al uit: we gingen voor het avontuur. De rest is geschiedenis en intussen woonden we al in Australië, Guadeloupe en Frankrijk.

Het feit dat we verbonden blijven aan een Belgische werkgever vinden we van groot belang. Inzake werkethiek, taal en algemene verwachtingen schept dit een structuur die je overal ter wereld meeneemt. Ook het feit dat onze collega's uit alle windstreken van de wereld komen is een mooi extraatje. Als werknemer bij Jan De Nul Group ben je nooit alleen in het buitenland maar telkens als deel van het projectteam. Het is deze combinatie van afwisseling, samenwerking, grote mate van zelfstandigheid en uitdaging die het zo de moeite maakt. Telkens iets nieuws, met nieuwe mensen, intensiteit en stress en de uiteindelijke ontlading, wanneer alles op zijn pootjes terecht komt."

Intern parcours

Lennart vertelt enthousiast over de verschillende functies die hij al uitvoerde en het intern parcours dat hij aflegde. "Bij Jan De Nul krijg je kansen, waardoor je voor verschillende uitdagingen komt te staan en probleemoplossend leert denken en relativeren waar nodig. Om dit verder te duiden hierbij een kort overzicht van de verschillende functies die ik al heb uitgevoerd in deze 7 jaar: tender engineer op de offshore tenderdienst in Aalst, operational superintendent in Calais (voor de vernieuwing en uitbreiding van de haven) en bagger- en offshore werken voor de QHSE verantwoordelijke van de werf. Op die manier heb ik de mogelijkheid gekregen om de werken vanuit verschillende invalshoeken te kunnen benaderen. lk geloof niet dat ik ook al deze kansen zou hebben kunnen krijgen in België.

lk voelde al snel dat mijn interesse uitging naar de operationele zijde. lk vond het dan ook altijd mijn taak om het QHSE-gebeuren te toetsen aan wat operationeel mogelijk is en vice versa. Dat is een moeilijke balans maar je moet deze constant maken om uiteindelijk tot werkbare oplossingen te komen die realistisch en uitvoerbaar zijn. Deze balans, in de vorm van operationele control, is trouwens de hoeksteen van onze ITA-campagne binnen Jan De Nul.

Na verschillende gesprekken en een transitieperiode van enkele maanden werd ik vanaf 2017 ingezet als Superintendent op dezelfde werf in Calais. Jan De Nul luistert naar zijn mensen en is welwillend om te investeren. Migratie tussen departementen is dan ook reëel en niet op enkel woorden gestoeld."

Het project

Lennart is deel nu van een team van ongeveer 50 mensen dat momenteel aan een offshore windmolenpark werkt voor de nationale energieleverancier Taiwan Power Company (TPC). Als ingenieur werkt hij in een team dat instaat voor de aankoop en installatie van de offshore kabel, de de energie die door de windturbines op zee wordt opgewekt naar het vasteland transporteert. Niet enkel ingenieurstaken dus, ook het uitwerken en beoordelen van commerciële voorstellen, opvolgen van contractuele verplichtingen, kwaliteitscontroles en toezicht op de werf behoren tot zijn functieomschrijving op het project. Het takenpakket wijzigt in functie van de projectfase. Jan De Nul Group is niet aan zijn proefstuk toe in Taiwan, de groep is al meer dan twintig jaar actief in Taiwan. Initieel vooral voor baggerwerken en het aanleveren van offshore services en sinds 2018 dus ook voor het bouwen van windmolenparken. De totale contractwaarde in Taiwan loopt nu op tot meer dan 1 miljard euro dankzij het eerder dit jaar toegekende Formosa 1 Phase 2 project voor Swancor-Macquarie-Orsted (ook een windmolenpark), het baggercontract Linkou Port voor Taiwan Power Company en het windmolenpark, Taiwan Power Company Offshore WindFarm Phase 1 Project - Demonstration met als klant/ ontwikkelaar TPC.

Het staatsbedrijf TPC telt meer dan 27.000 werknemers en is de prominentste energiespeler op de Taiwanese markt. De energiebevoorrading in Taiwan bestaat momenteel uit steenkool, fossiele brandstoffen en kernenergie, en wordt bijna volledig ingevoerd, wat het land zeer afhankelijk maakt. Om deze afhankelijkheid af te bouwen en de groei in consumptie, richt het land zijn pijlen nu op hernieuwbare energie en ontwikkelde het een vierjarenplan dat in eerste instantie focust op windenergie.

Jan De Nul Group haalde samen met consortiumpartner Hitachi de opdracht binnen om 21 windturbines op zee te bouwen (een project met een waarde van ongeveer 700 miljoen euro). Het is het eerste van zijn soort in Taiwan waarbij de ontwikkelaar volledig Taiwanees is. Het project zal dienen als referentie voor de toekomstige ontwikkeling van windmolenparken in Taiwan. Het consortium met Jan De Nul Group staat in voor het volledige ontwerp, fabricatie en installatie van alle funderingen, leveren en leggen van de off- en onshorekabels, upgraden van de elektrische installaties en het transformatorstation en het plaatsen van de windturbines en het onderhoud voor een periode van vijf jaar.

Werken in een internationaal team

"lk werk in een team van om en bij de 50 mensen, waarvan de helft expats en de helft lokaal aangeworven werknemers. Deze mix werkt goed en is bovendien broodnodig voor dit project. Omdat het om een staatsopdracht gaat, moet alle officiële communicatie in het Chinees gebeuren en worden ook de bouwplannen in het Chinees opgesteld. Deze taalbarrière mag absoluut niet onderschat worden; het is een stuk moeilijker om een band op te bouwen met je klant en een overtuigende boodschap over te brengen, als je na elke zin moet wachten op de tolk. Ook de bedrijfscultuur is anders. De manier waarop hier beslissingen worden gemaakt, kan je niet vergelijken met de manier van werken in België. Het is een bureaucratisch proces waarbij de kracht van het getal speelt. In het begin schrokken we nogal, toen ons team van vijf mensen plots voor meer dan zeventig afgevaardigden van TPC werd gezet, die ons het vuur aan de schenen legden met allerhande vragen.

We merken aan veel zaken dat de offshore industrie in Taiwan nog in zijn kinderschoenen staat. De specifieke bevoorradingsketen is er nog niet en de veiligheidsnormen die we gewoon zijn van onze Noordzeeprojecten, zijn hier niet gekend en niet vanzelfsprekend. Maar dat maakt onze job net iets uitdagender."

Gezinsleven

In maart van dit jaar arriveerde Lennart samen met zijn vrouw Evelyne en hun twee kinderen (1 en 3 jaar oud) als eerste gezin op het project. Het gezin heeft al enkele bestemmingen op de teller staan, maar toch was het even zoeken in het begin. "Dit is onze eerste Aziatische bestemming en we merkten meteen een groot verschil in cultuur en gedrag. Ook de taal en het schrift hier vertonen geen enkele overeenkomst met wat wij kennen. Na een vlucht van 12 uur kwamen we aan in een miljoenenstad. In het begin zaten we op hotel en het was niet altijd even eenvoudig om gezond eten te vinden dat de kinderen kenden. Maar vergis je niet: we werden hier vanaf dag één zeer gastvrij ontvangen, dat was leuk om te ervaren zo ver van huis. Mensen willen zeer graag met onze twee kleine "wittekopjes" op de foto en doen er alles aan om ons het leven zo aangenaam mogelijk te maken."

Als gezin de wereld rond, dat is helemaal geen evidentie. Regelmatig maken Lennart en Evelyne de balans op of de keuze om in het buitenland te werken nog steeds de goede is, maar tot nu toe blijven ze positief en enthousiast. "Langs de ene kant kan je samen een flink stukje van de wereld beleven op een manier die anders is dan op reis gaan. Langs de andere kant moet je in een hele sterke relatie zitten, aangezien je vaak enkel op elkaar kan terugvallen. Telkens je op een nieuwe locatie komt, moet je terug je netwerk opbouwen, maar tegelijk ook voldoende tijd vinden om je relatie met familie en vrienden in België te onderhouden." Vooral Evelyne neemt hierin het voortouw. "lk sta er vaak van te kijken hoe zij al na enkele weken vele contacten heeft opgebouwd en van onze nieuwe woonst al een thuis heeft gemaakt. Het kader dat Jan De Nul hierbij telkens biedt, staat deze snelle vooruitgang ook toe. Je krijgt immers een grote vrijheid in het selecteren van je nieuwe thuis en je wordt bijgestaan daar waar mogelijk."

Lennart en Evelyne gaan tijdens vakantieperiodes graag terug naar België. "Vanuit Taiwan met twee kleine kindjes is het niet altijd even evident om de verre reis te maken. Maar het is hartverwarmend om te zien hoe blij iedereen weer is, wanneer we met familie en vrienden samen zijn. Hoe de kinderen zich na de tweede dag al gedragen alsof het nooit anders is geweest en profiteren van een gezonde dosis verwennerij van de grootouders, familie en vrienden. Hoewel iedereen zich amuseert tijdens de periode in België, begint het na enkele weken toch weer te kriebelen om te vertrekken. Op die manier zijn we altijd aan het genieten van het heden met zicht op iets nieuws. Met een lichte weemoed uitkijken naar wat komen gaat. Het is deze formule die het voor ons allen tot nu zo de moeite maakt."

Een bijzonder aspect van het ontwerp is dat de funderingen en windturbines bestand moeten zijn tegen tyfoons en seismische belastingen. Taiwan ligt immers in de "Ring of Fire", een gebied rondom de Stille Oceaan dat bekendstaat om de vele aardbevingen. Hitachi ontwierp hiervoor een speciaal soort windturbine met "downwind rotor". Door de benedenwaartse configuratie wordt de windbelasting verlaagd.