De ‘forever chemicals’ saneren in bodem en water
Van het drinkwater in de VS tot de bodem in Europa en zelfs de Arctische sneeuw. Er komt steeds meer informatie naar boven over de alarmerende hoeveelheden PFAS-chemicaliën in ons milieu. Als gevolg daarvan realiseerden veel publieke en private organisaties dat ze verontreinigde grond bezitten. En de zaak wordt nog urgenter wanneer ze civieltechnische of maritieme projecten in gedachten hebben. Hoe gaan we om met enorme hoeveelheden vervuilde grond zonder de volksgezondheid in gevaar te brengen? Onze milieuafdeling werkte een effectieve oplossing uit – die circulairder is dan je zou denken.
Feiten over PFAS
- PFAS – het acroniem voor per- en polyfluoralkylstoffen – is een verzamelnaam voor meer dan 4.000 chemische stoffen. PFOS en PFOA zijn de meest gebruikte en bekende.
- Hoge concentraties PFAS kunnen leiden tot ernstige gezondheidsproblemen, zoals verminderde vruchtbaarheid, verhoogd risico op sommige vormen van kanker en een hoger cholesterolgehalte.
- PFAS worden ‘forever chemicals’ genoemd omdat hun koolstof-fluorverbinding één van de sterkste is die ooit in de organische chemie is gemaakt. Dit geeft ze de unieke eigenschappen om bestand te zijn tegen hitte, vocht en vlekken. Handig voor onze dagelijkse activiteiten – maar minder voor hun afbreekbaarheid.
De strijd aangaan
Sinds 2016 testen we verschillende technieken om PFAS te saneren, zowel in de bodem als in water. De resultaten van innovatieve en meer traditionele technieken leiden allemaal tot dezelfde best-practice – soil washing. Deze techniek bestaat uit een reeks was- en scheidingsprocessen. Meer dan 80% van een gemiddeld vervuilde grond wordt omgezet in PFAS-vrij grof zand. Dit kan worden hergebruikt in verschillende civiele toepassingen. De PFAS-fijne fractie wordt ontwaterd en daarna afgevoerd. Het proceswater wordt eerst hergebruikt voor talrijke wascycli, waarna het volledig gezuiverd wordt en vrijkomt in het milieu. Alleen de verontreinigde fijne fractie – die minder dan 20% bedraagt voor een gemiddelde bodem – moet verder worden verwerkt.
Emma Vanderveken, Project Engineer R&D
Eén van die technieken, is immobilisatie. Hiermee voorkomen we dat PFAS zich verspreiden naar het grondwater. Een andere is soil flushing – een techniek waarbij we PFAS uit de bodem halen door deze herhaaldelijk te spoelen met water en biologisch afbreekbare additieven. Beide technieken kunnen ter plaatse worden uitgevoerd, waardoor onze ecologische voetafdruk verkleint en de kosteneffectiviteit optimaliseert.
Om PFAS-concentraties in proceswater en grondwater te verminderen, onderzoeken we foaming. Hierbij wordt PFAS aangetrokken tot een schuim en gescheiden van de hoofdwaterstroom. Het uiteindelijke doel blijft echter om PFAS te vernietigen en de organische binding te verbreken. Een geoptimaliseerde vernietigingstechniek neemt daarom een belangrijke plaats in ons onderzoek in. Terwijl sommige van deze technieken zich nog in de onderzoeksfase bevinden, worden andere nu in proefprojecten uitgerold.
Ontdek hoe
